Jean Sibelius, Op. 39 Birinci Senfonisi'ni 1899 yýlýnda, otuz dört yaþýndayken, Finlandiya eseri ile ayný zamanda yazdý. Yapýt, on dokuzuncu yüzyýlýn senfonik anlayýþýný yansýtýr.

Ülkesinin tarihindeki dramatik bir dönemde yazýlan eser, özgürlük mücadelesinden mutluluk ve barýþý da içeren renkler taþýr. Çaykovski'nin senfonilerindeki gibi, dramatik, gerilimli, heyecan dozunda abartmalý, dinleyiciyi etkileme, bir renk ve duygu dünyasý yaratma amaçlarýný önde tutan bu eserde, daha sonraki yýllarýn olgun bestesini haber veren izler vardýr.


Bölümler

I. Andante ma non troppo - Allegro energico
II. Andante
III. Scherzo - Allegro
IV. Finale - Quasi una Fantasia


Birinci bölüm, çarpýcý bir klarinet solosunun yer aldýðý, kýsa bir giriþle baþlar. Bunu birinci kemanlarýn sunduðu ana tema izler. Bölümün ikinci temasý, flütlerden duyulur.

Ýkinci bölüm'e, birinci kemanlardan ve viyolonsellerden iþitilen bir motifle girilir. Ardýndan, tahta üfleme çalgýlarýn eþliðinde fagotlar, bir karþý tema sunarlar. Bölüm Arp'in, arpejleri eþliðinde, kornolardan iþitilen üçüncü bir tema ile son bulur.

Üçüncü bölüm, 3/4 tempoda bir scherzodur. Bölümün genel havasý, "neþeli, muzip, þakacý" diye nitelendirilebilir.

Final'de, senfoninin giriþinde klarinetten duyduðumuz temaya dönülür, temayý bu kez kemanlar ele almaktadýr. Bölümün ana yapýsý, tahta üfleme çalgýlardan iþitilen ilk temaya dayanýr. Ýkinci tema, geniþ bir anlatýmla, kemanlar tarafýndan sunulur. Bu arada, aðýr bölümün ana temasýný birinci kemanlar ve viyolonseller tekrar ele alýrlar. Senfoni, bir "fugato"nun ardýndan, hüzünlü bir atmosferde sona erer.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Peter Ýlyiç Çaykovski, Senfoni No. 5 Op. 64 Mi Minor