19. yüzyılın ikinci yarısında keman üzerindeki ustalığı ve kişisel niteliğiyle iki sanatçının seçkinleştiği görülür. Joseph Joachim ve Henryk Wieniawski. İkincisi aynı zamanda besteci olarak da tanınmış, çalgısı için bıraktığı yapıtlar daima ilgi görmüştür.

Moskova'da yardımsız ve gelirsiz kalan, ağır bir hastalık sonucu genç yaşta ölen Henryk Wieniawski keman için iki konçerto bırakmıştır. Bunlardan özellikle Fransız okulu etkisinde yazılmış "ikinci" konçerto kemancıların gözde repertuvarı arasında sayılır.


Bölümler

Eser üç bölümden oluşur:

I. Allegro moderato
II. Romance: Andante non troppo
III. Allegro moderato


Birinci bölüm (Allegro moderato) orkestranın sunduğu ilk "tema" ile girer, kemanın devraldığı melodi çeşitli süslemelerle kornonun verdiği ikinci "tema"ya ulaşır.

Birinci ve ikinci bölümler arasındaki bağlantıyı klarnetin uzunca bir "geçiş"i kurar, lirik bir şarkı karakterindeki ikinci bölüm (Romance:Andante non troppo) kemandan yansıyan bir "kadans"la üçüncü bölüme (Allegro moderato) bağlanır.

Besteci "a la Zingara – Çingene tarzında" sözcüğüyle bölümün özelliğini belirtmiş, başlıca iki "tema"nın sunuluşunda kemanı görevlendirmiştir.

İlginizi çekecek, öneririm:
Dimitri Şostakoviç, Piyano Konçertosu no. 1 Do Minor Op. 35