Richard Wagner, aşırı sevinç içinde karısının doğum günü için bir eser bestelemeyi planlamış ama bunu gizli tutmuştu. 1870 Kasım'ında eseri tamamlayarak notaları 4 Aralık 1870 günü arkadaşı Hans Richter'e teslim etti ve ondan ufak bir orkestra toplamasını istedi.

Orkestra şefi Richter partileri yazdı ve Zürih Şehir Orkestrası konzertmaisteri (başkemancı) Oskar Kahl'ın yardımıyla müzikçileri bir araya getirerek kentin eski tiyatrosunda 21 Aralık 1870 günü gizlice prova yaptırdı. Bu provaya Wesendonck ailesi de katılmıştı. 24 Aralık'ta (yani Noel günü) müzikçiler Lucerne'e geldi; Hotel du Lac'taki provayı bu kez Wagner yönetti.

Siegfried İdil (Siegfried Idyll) 1876'da sahnelenecek olan Siegfried Operası'nın ikinci ve üçüncü perdesinden aşk sahnesi, Wotan'ın vedası, Brünnhilde'nin selamı motifleri ile, obuanın duyurduğu "Schlaf, mein Kind, schlaf ein" (Uyu yavrum, uyu) adlı eski bir anonim ninni ve korno ile üflemelerde 4/4 lük ölçüde beliren neşeli kuş sesleri (Waldweben-Orman sesleri) ile ustaca ve zarif bir büyüyle örülmüştür.

İlk tema 4/4 lük ölçüde, sakin hareketle (Ruhig bewegt) Brünnhilde'nin "Ewig war ich, ewig bin ich, ewig in süss sehnender Wonne" (Sonsuza kadar tatlı bir hazla beklemiştim, bekliyordum) sözlerini yansıtan yaylı çalgılarla duyurulur.

Klarinet ise karşı temayı, "O Siegfried, Herrlicher" sözlerini 4/4 lük ölçüde içtenlikle yansıtarak bunu cevaplar. Bu iki tema geliştirilir, kaynaştırılır. Diğer temaların işlenmesinden sonra, dorukta Siegfried'in neşeli haykırışı, korno çağrı motifi belirir. Sonda yaylıların iki ana temayı zarif şekilde tekrar duyurmasından sonra İdil, Mi Majör tonda hafifçe sona erer.