Ýlk yorumu: 1896, Londra. Antonin Dvorak'ýn ilk viyolonsel konçertosu gençlik denemesi olup, 1865'te yazýlmýþtýr. Amerika'da bestelenen ve çaðýn ünlü Çek viyolonselcisi Hanuþ Vihan'a adanan "Si minör" konçerto ise ilkinden otuz yýl sonra Amerika'da doðmuþtur. Brahms'ýn partisyonu ilk görüþünde hayranlýðýný gizleyemediði bu yapýt ilk defa viyolonselist Leo Stern tarafýndan yorumlanmýþtýr.


Bölümler

I. Allegro
II. Adagio ma non troppo
III. Allegro moderato


Birinci bölüm (Allegro) klasik-romantik sanat yapýsýna tipik bir örnektir. Ýki esas "tema" "tutti" tarafýndan baþlangýçta arka arkaya sunulur. Bir üçüncü nefis melodi ortalarda belirir, orkestra ve solo çalgý bütün bu malzemeyi çatýþmadan, dengeli ve eþit sorumlulukla parlak bir sonuca baðlar.

Ýkinci bölüm (Adagio ma non troppo) bestecinin tüm verimi arasýnda zarafet ve içtenliði ile seçkinleþen bir dokudur. Üç kesimli bir halk türküsü obua ve fagotta yansýrken bestecinin "Beni yalnýz býrak, rüyalarýma ulaþayým..." dizesiyle baþlayan þarkýsý bölüme katýlýr. Bu katýlýþýn nedeni ayný þarkýyý çok seven baldýzý Kontes Kaunitz'in o sýralardaki ölümüdür.

Üçüncü bölüm (Allegro moderato) orkestranýn kýsa giriþiyle baþlar, solo çalgý "rondo" biçimindeki ana "tema"yý sunar, bunu viyolonselin önce klarinetle sonra "birinci kemanla" diyaloðu izler, viyolonsel kendi partisini "pianissimo"ya dek sürükler, orkestra, Amerika'da yazýlmasýna karþýlýk Bohem renkleriyle süslü eseri fýrtýnalý bir "coda" ile tamamlar.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Edward Elgar, Viyolonsel Konçertosu Op.85 Mi minör