Hugo Emil Alfven müzikli bir anlatý oluþturmak amacýyla, 1903'te Op. 19 Ýsveç Rapsodi'sini büyük orkestra için Ýsveç halk þarkýlarýnýn en sevilen ve coþkun çeþitli karakteristik temalarýný, kullanarak romantik bir festival rapsodisi havasýnda yazdý.

Alfvén eleþtirmenlerce çok ciddi olmakla suçlanmýþtý. Bu eseri iþte bu eleþtirilere bir yanýt olarak halk ezgilerinden oluþturularak yazýlmýþtýr. Böylece, bu eðlenceli eserle durumun tersini de kanýtlamýþtýr.

Eserin seslendirilmesinde Ýsveç'e özgü halk müziði temalarýnýn rolü klarinette hafifçe ve arp ile yaylýlarýn "pizzicato" eþliklerinde görülür. Orkestra, bu daha önce duyduðumuz karakteristik temalarý, hýzla dönerek ve deðiþik taklitlerle yineler.

Ana tema olarak yavaþ orta bölümde bulunan "Vindarna sucka uti skogarna" (güzel ormanlarýn içinden çýkan rüzgârlar) gelir; Ýsveç'e özgü bir melankoli ve yavaþça kayarak belirginleþen halk ezgileridir bu...

Sonunda eserin üçüncü ve son bölümüne geçiþ yaparken, tema orkestra tarafýndan espirili bir biçimde yinelenirken, arka planda halk kemancýsý ve halk dansý temalarýnýn eþliðinde ateþli bir sona ulaþýr. Eser yaklaþýk 14 dakikadýr.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Modest Musorgski, Bir Sergiden Tablolar