Ýlk yorumu: 1808, Viyana. Yapýtýn yazýlmasýna 1804 yýlýnda baþlanmýþ, iki yýl sonra tamamlanmýþtýr. Bu, Ludwig van Beethoven'ýn "piyano sanatý" iþçiliðinde ustalýðýnýn doruða ulaþtýðý çaðdýr ve konçerto bu doruðun simgesini yansýtan anýlar arasýndadýr. Genellikle lirik bir duygu, "motif" ve "tema" iþlemlerinde enine boyuna yansýr durur.


Bölümler

Eser üç bölümdür:

I. Allegro
II. Andante con moto
III. Rondo-Vivace


Klasik geleneklerin dýþýnda ilk "tema"'nýn piyano tarafýndan sunuluþuyla baþlar birinci bölüm (Allegro moderato). Bu büyük, romantik cümle orkestraya kayar, onu ikinci "tema" izler. Piyano orkestra iliþkileri tatlý bir barýþ içinde sürer. Orkestranýn konuþmalarýnda solo çalgý, saygýlý bir arkadaþ, piyanonun þarkýsýnda ise orkestra renkli bir örtüdür.

Ýkinci bölüm (Andante con moto), "tutti"nin vurucu, acýlý, karamsar tümcesiyle girer, piyano tam karþýtý bir karakterle yanýtlar bu tümceyi. Solo çalgý bu lirik, zarif, yalvarýþlý sesleniþi bozmayacak, "tutti"nin karamsarlýðýný sindire sindire eriterek beraberce tam bir "susku"ya iletecektir.

Üçüncü bölümde (Rondo-Vivace), iki ayrý ses kaynaðýnýn, piyano ve orkestranýn ikinci bölümdeki karþýt düþünü sona ermiþ, ikisi de neþeli, coþkun bir dans örgüsüyle kaynaþýp baðdaþmýþtýr artýk.

I suggest, you'll like this:
Felix Mendelssohn, Piyano Konçertosu No. 1 Op. 25 Sol Minor