Anton Bruckner'in Fa minor Çalýþma Senfonisi, (Studiensymphonie / Study Symphony) veya kýsaca Fa minor Senfoni WAB 99, 1863'te Otto Kitzler'in kursunda orkestrasyon formu için bir çalýþma olarak bestelenmiþtir.

Akademisyenler ilkin Bruckner'in yazdýðý bir sonraki senfoninin Senfoni no. 0 Re minor olduðunu düþünüyorlardý; dolayýsýyla bu senfoni kimi zaman Senfoni no. 00 Fa minor olarak adlandýrýlýr. Yine de, müzikologlar artýk bu senfoniden sonra Bruckner'in yazdýðý senfoninin Senfoni no. 1 Do minor olduðundan emindir. Bu Çalýþma Senfonisinin bir basýmý Leopald Nowak tarafýndan 1973'te yayýnlanmýþtýr.


Bölümler

Eser dört bölümden oluþur:

I. Allegro molto vivace
II. Andante molto
III. Scherzo: Schnell
IV. Finale: Allegro


Eleþtirel deðerlendirme

Otto Kitzler bu senfoninin kýsmen de olsa ilham dolu, mülhem olduðunu düþünmemiþtir, bu da Georg Tinter'in "Kitzler Scherzo'yu iyi inceleyip incelemediði belli deðil" diye eleþtiride bulunmasýna yol açmýþtýr. Tinter, eserin son bölümünün dört bölüm içinde en zayýfý olduðunu düþünmektedir.

Bruckner'in kendisi de bunu "Schularbeit" diye tanýmlamýþtýr. Biyograf Derek Watson'un demesine göre, Sol minor Uvertürle kýyaslanýrsa, bu Fa minor Senfoni "tematik olarak yavan ve daha az karakterli"dir; ancak "sýcak ezgili anlara sahiptir ve orijinal düzenlemesi kullanýlmazsa baþtan sona iyi denebilir".

Öte yandan, kendi baþýna ele alýnacak olursa, bu Schumann, Schubert, Weber ve Mendelssohn'u anýmsatan çok güzel bir senfonidir. Hatta gözüpek, epeyi ilham dolu kimi kýsýmlar içerir.

- Wikipedia'dan çevrilmiþ ve anonim kaynaklarla tamamlanmýþtýr.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Ludwig van Beethoven, Senfoni No. 3 Op. 55 "Eroica - Kahramanlýk" Mi bemol Major