Borodin'i çok kimse yalnız besteci olarak tanır. Oysa, aldehitler üzerindeki çalışmaları ile çağının tanınmış kimya bilginleri arasında sayılır. Fırsat buldukça müzikle de ilgilenirdi, bîr yandan Tıp Akademisi üyesi olarak, diğer yandan Rus Beşleri adı verilen grup içinde besteci olarak 9ü yönlü çalışmayı yaşantısı boyunca sürdürmüştür.

Aleksander Borodin'in bu 2. senfonisi ilk olarak St. Petersburg'da, 26 Şubat 1877'de şef Napravnik yönetiminde seslendirilmiştir. Türkiye'de ilk seslendirilişi: 13 Şubat 1954; şef Haymo Tauber yönetimindeki Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası tarafından yapılmıştır.

Yazılması yedi yıl süren 2. Senfoni 1877 yılı başlarında Müzik Derneği'nin konser programına alınmıştı. Konser yaklaştığında besteci, eserin ilk ve son bölümlerinin kaybolduğunu dehşetle fark etti. Bilimsel araştırma notları ile partisyonlar, taslaklar bir arada karmakarışıktı. Senfoninin iki bölümü ise kim bilir nerelerdeydi...

Üstelik besteci şiddetli bir hastalık nedeniyle yatağa düşmüştü. Ateş ve baş ağrıları içinde kayıp bölümleri yeniden yazdı. İlk seslendirilişinde beğenilmemiş olan eser, bazı değişikliklerle bir yıl sonra Rimski-Korsakof tarafından yönetildi. Başarı hâlâ uzaklardaydı. Rusya dışında gerçek değeri anlaşıldıktan sonra eser yurdunda da hak ettiği ilgiyi buldu.


Bölümler

I. Allegro
II. Scherzo. Prestissimo-Allegretto
III. Andante
IV. Finale. Allegro

Yorumcular, ulusal renklerle dolu olan 2. Senfoni'sinde Borodin için "orta çağdaki feodal Rusya'nın resmini çizmiştir" derler ve birinci bölümde "şövalyelerin heybetli karakterlerinin canlandırıldığını" Andante'de "Slav ozanlarının şarkılarını duyduklarını" son bölümde "kahramanlık destanlarının" dile getirildiğini ileri sürerler.

İlginizi çekecek, öneririm:
Sergey Rahmaninov, Orkestra Ýçin Senfonik Danslar Op. 45