Borodin'i çok kimse yalnýz besteci olarak tanýr. Oysa, aldehitler üzerindeki çalýþmalarý ile çaðýnýn tanýnmýþ kimya bilginleri arasýnda sayýlýr. Fýrsat buldukça müzikle de ilgilenirdi, bîr yandan Týp Akademisi üyesi olarak, diðer yandan Rus Beþleri adý verilen grup içinde besteci olarak 9ü yönlü çalýþmayý yaþantýsý boyunca sürdürmüþtür.

Aleksander Borodin'in bu 2. senfonisi ilk olarak St. Petersburg'da, 26 Þubat 1877'de þef Napravnik yönetiminde seslendirilmiþtir. Türkiye'de ilk seslendiriliþi: 13 Þubat 1954; þef Haymo Tauber yönetimindeki Cumhurbaþkanlýðý Senfoni Orkestrasý tarafýndan yapýlmýþtýr.

Yazýlmasý yedi yýl süren 2. Senfoni 1877 yýlý baþlarýnda Müzik Derneði'nin konser programýna alýnmýþtý. Konser yaklaþtýðýnda besteci, eserin ilk ve son bölümlerinin kaybolduðunu dehþetle fark etti. Bilimsel araþtýrma notlarý ile partisyonlar, taslaklar bir arada karmakarýþýktý. Senfoninin iki bölümü ise kim bilir nerelerdeydi...

Üstelik besteci þiddetli bir hastalýk nedeniyle yataða düþmüþtü. Ateþ ve baþ aðrýlarý içinde kayýp bölümleri yeniden yazdý. Ýlk seslendiriliþinde beðenilmemiþ olan eser, bazý deðiþikliklerle bir yýl sonra Rimski-Korsakof tarafýndan yönetildi. Baþarý hâlâ uzaklardaydý. Rusya dýþýnda gerçek deðeri anlaþýldýktan sonra eser yurdunda da hak ettiði ilgiyi buldu.


Bölümler

I. Allegro
II. Scherzo. Prestissimo-Allegretto
III. Andante
IV. Finale. Allegro

Yorumcular, ulusal renklerle dolu olan 2. Senfoni'sinde Borodin için "orta çaðdaki feodal Rusya'nýn resmini çizmiþtir" derler ve birinci bölümde "þövalyelerin heybetli karakterlerinin canlandýrýldýðýný" Andante'de "Slav ozanlarýnýn þarkýlarýný duyduklarýný" son bölümde "kahramanlýk destanlarýnýn" dile getirildiðini ileri sürerler.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Sergey Rahmaninov, Orkestra Ýçin Senfonik Danslar Op. 45