Ýlk yorumu: 1865, Viyana. 1822 yýlýnda Graz kenti "Müzik Birliði Derneði"ne onur üyesi seçilen besteci bu davranýþa karþýlýk olarak bir senfoni bestelemeyi düþünmüþ, iki bölümünü orkestralamasýyla tamamlamýþ, üçüncü bölüm "scherzo" nun baþlarýný belirten bir taslakla derneðin baþkaný arkadaþý Anselm Hüttenbrenner'e vermiþtir.

Franz Schubert'in yapýtýn diðer iki bölümünü yaþamýnýn geri kalan altý yýllýk süresi içinde neden tamamlayamadýðý sanat tarihinin karanlýk yönlerinden biri olarak kalacaktýr. Hüttenbrenner bu tamamlanmamýþ partisyonu derneðe vermemiþ, evinde saklamýþ, yaþlýlýðýnda Viyana Müzik Dostlarý Derneði yöneticisi Johann Herbeck'e bahsetmiþtir. Herbeck 1865' te Graz'a yaptýðý bir gezide Hüttenbenner'e partisyonu sormuþ, nota yýðýnlarý arasýndan çýkan ve müzik edebiyatýnýn anýtlarýndan birini saklayan sararmýþ kaðýtlar ayný yýl ýþýða çýkmýþ, tüm insanlýðýn malý olmuþtur. "Bitmemiþ Senfoni" bazý uzmanlara göre Schubert dehasýnýn en saf, en yüce belirtisidir.


Bölümler

I. Allegro moderato
II. Andante con moto


Birinci bölüm (Allegro moderato) viyolonsel ve baslarýn sunduðu karanlýk bir melodiyle baþlar, klarnet ve obua cümleyi kapayarak olaðanüstü güzellikteki ana "tema"yý sunar. Viyolonsellerin "Laendler" dansýný hatýrlatan bir "geçiþ"i, bölümü kapsayan genel kötümserlik, ölüm önsezisinin bütün bu tematik malzemeye karanlýk bulutlar gibi çöküþüyle sürer birinci bölüm.

Ýkinci bölüm (Andante con moto) kornolar ve fagotun iki mezürlük açýsýndan sonra kemanlarýn tatlý, lirik motifi ustalýklý "modulation" larla iþlenmiþ bir "tema" ya baðlanýr. Tarifsiz güzellikte sihirli renk ve ýþýklarla dokunmuþ bölüm düþlü bitiþiyle tamamlanýr.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Peter Ýlyiç Çaykovski, Senfoni No. 4 Op. 36 Fa minor