Carl Maria von Weber'in Bavyera kralýnýn isteði üzerine Münih yakýnlarýndaki Starnberg Gölü civarýnda Temmuz ayý içinde klarinetçi Heinrich Barmann için yazýp, 17 Temmuz 1811 günü tamamladýðý konçerto ilk kez yine bu sanatçý tarafýndan, ayný yýl 25 Kasým'da Münih'te seslendirilmiþtir.

Ancak ilk bölümdeki yapýsal unsurlarýn (çeþitli virtuöz buluþlara karþýn) aksadýðý öne sürülen eser, bu bakýmdan diðerleri kadar beðenilmez. Ýlk konçerto gibi yine Berlin'de Schlesinger yayýnevince, ancak ondan bir yýl sonra 1823'te basýlmýþtýr.


Bölümler

Konçerto üç bölümdür.

I. Allegro
II. Andante - Romanza
III. Alla polacca


Eserin 1. Bölümü çabuk (Allegro) tempoda, ilk temanýn orkestra tarafýndan görkemli sunuluþuyla baþlar.

Sonra hýzlý arpejlerle ikinci temaya geçilir. Küçük bir coda ile orkestral serim tamamlandýktan sonra sözü klarinet alýr. Klarinetin üç oktavlýk bir saltosu ile çeþitli registerlerde virtuöz ve týnýsal oyunlar gerçekleþir.

Ýkinci temayý klarinet sunar, sonra arpejlerle hýzlandýrarak orkestra coda'sýna ileterek serimi sona erdirir. Sonra temalar deðiþimle iþlenerek orkestra tarafýndan baþlatýlan yeni serime geçilir. Klarinetin virtuöz gösterisiyle de güçlü orkestral coda'ya ulaþýlýr.

2. Bölüm aðýrca (Andante) tempoda bir Romans'týr (Romanza). Weber'in güçlü yaný, duygusal ve lirik bir opera sahnesi benzeri, dramatik vurgulamalarý da içererek sergilenecektir: Viyolonselin pizzicato arpejleri eþliðinde melankolik ezgili birinci tema baþlatýlýr; bunun ikinci kýsmý da kromatik armonilerin eþliðinde sunulur.

Orkestranýn Sol Majörde sevdalý ve hafif intermezzo'su ile solistin ikinci temayý sunmasý saðlanýr. Orkestranýn bunu tekrarýndan sonra klarnet Mi bemol Majör' de ezgisel þarkýsýný aþýrý tizlere de yükselen süslemelerle duyurur. Kararlý ve kesin bir orkestral giriþi solistin, partisyonda Recitativo ad Libitum (özgür resisatif) olarak adlandýrýlan solosu (orkestranýn araya giriþiyle) gerçekleþir ve giriþ temasýnýn tekrarý ile bölüm sona erer.

3. Bölüm ise 3/4 lük ölçüde, canlý tempoda gerçekleþen bir Polonez tarzý (Alla polacca) baþýlýðýný taþýyan senkoplu ritimde, orkestranýn staccato eþliðinde klarinet temayý duyurur. Orkestranýn tekrarýndan sonra solist yeni temayý baþlatýr ve doðaçlama benzeri arpejlerle orkestra eþliðinde geliþtirerek Do Majörde yeni bir temayý baþlatýr.

Sonra da flütler temayý minöre dönüþtürür. Kýsa bir duraklama yine duygulu sayfalara yol açar; ama sonra tempo hýzlanýr, tüm orkestranýn temayý sunuþunu klarinetin finale doðru virtuöz galopu izler ve güçlü akorlarla finale ulaþýlýr.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Richard Georg Strauss, Korno Konçertosu No. 1 Op. 11 (TrV 117) Mi Bemol Major