Hamburg'daki gençliði fakirlik içinde geçen Johannes Brahms, para kazanabilmek için daha 14 yaþýnda meyhanelerde, eðlence yerlerinde piyano çalmaya baþlamýþ, ertesi yýl ilk resitali ilgi görmeyince bu iþine devam etmiþ, ucuz fiyatlara ders vermiþ, ayrýca ufak lied'ler, koro parçalarý da yazmaya baþlamýþtý.

1850'de 17 yaþýndayken Macar kemancý Eduard Reményi (1830-98) ile karþýlaþmýþ ve ona turnelerinde eþlik etmeyi kabul etmiþti. O çaðlarda Habsburg hanedanýnýn egemenliðinde olan Macaristan'ýn müziðini, daha doðrusu Çigan ezgilerini, Reményi'den çok kez dinlemiþti.

Macar asýllý bir diðer kemancý Joseph Joachim (1831-1907) onlar için Hannover Sarayý'nda konser ayarlamýþ, hatta onlarý Weimar'da oturan List'e göndermiþti. Brahms'ýn Macar çingene müziðine ilgisi 1853 yýllarýna rastlamaktadýr. O yýl yazdýðý sanýlan Bir Macar Temasý Üzerine Varyasyonlar (Op.21 no.2) 1861'deki sol minör Piyanolu Dörtlü'nün ve 1887'deki Keman Konçertosu'nun finalleriyle 1891'deki Op.115 Klarnetli Beþli'nin aðýr bölümü bu etkiyi gösterir. Bu etkiyi en belirgin biçimde sergileyen eser ise, ilk iki bölümü 1869'da yayýnlanan dört el piyano için Macar Danslarý'dýr.

O yýl birinci ve ikinci bölümlerde beþer dans olarak hazýrlanan eser, 1880'de üçüncü bölümde altý, dördüncü bölümde beþ dans olarak tamamlandý. Çok beðenilen, 1880'de adeta aðýrlýðýnca altýnla telif hakký verilen bu 21 Macar Dansý'nýn yalnýzca üçünün (no.1-3 ve 10) orkestra düzenlemesi besteci tarafýndan yapýlmýþtýr. Hatta besteci, ilk iki bölümü solo piyanoya da uyarlamýþtýr.

�lginizi �ekecek, �neririm:
Sergey Rahmaninov, Piyano Konçertosu No. 2 Op. 18 Do Minör