Wolfgang Amadeus Mozart'ýn sayýlarý yirmiyi bulan operalarýnýn uvertürleri, baðýmsýz birer eser sayýlsalar yeridir. Çünkü besteci bu uvertürlerde, operalarda geçen temalarý yinelemeye kalkýþmaz, daha çok, operanýn havasýný, olaylarýnýn kiþilerini senfonik bir kadro içinde çizer. Bu uvertürlerde, Mozart sanatýnýn o kendine özgü, çekici, ustaca yalýn, soylu yanlarýný tanýrýz.

Figaro'nun Düðünü, Fransýz komedi yazarý Beaumarchais'nin Almaviva Üçlüsü olarak anýlan üç oyununun ikinci bölümüdür (Birinci, Rossini'nin bestelediði Sevil Berberi). Burada olaylar, Sevil Berberi'nde kaldýðý yerden baþlar. Opera olarak, Viyana'nýn Burgtheater'ýnda, 1786 yýlý Mayýs ayýnda temsil edildi. Libretto, Mozart operalarýnýn birkaçýnýn da librettistti olan, Lorenzo da Ponte'dir.

Uvertür, Re majör tonunda yazýlmýþtýr. Geliþme kesimi olmayan bir sonat bölümü kalýbýndadýr. Ýlk tema, sekiz notadan oluþan, hýzlý tempoda bir pasaj içinde sunulur. Bir yardýmcý temanýn þöylece duyulmasýndan sonra, La majör tonundaki ikinci temayý kemanlardan dinleriz. Eser, bir parça uzun tutulmuþ bir koda ile son bulur.

I suggest, you'll like this:
Wolfgang Amadeus Mozart, Senfoni No. 38 KV 504 Re majör, "Prag"